ქვეყანაში მაქსიმალურად უნდა წახალისდეს ქველმოქმედება. ვინც სოციალურად დაუცველთა დახმარების მიზნით ქველმოქმედებას ეწევა, მის მიმართ გამოყენებულ უნდა იქნას წახალისების გარკვეული ფორმები, საგადასახადო შეღავათების დაწესების ჩათვლით. საამისოდ აუცილებელია შემუშავდეს კანონი „ქველმოქმედების შესახებ“.

• გადასახადის სიდიდე უნდა იყოს დიფერენცირებული შემოსავლების სიდიდის შესაბამისად. გავატარებთ საგადასახადო სისტემის რეფორმას. პარამეტრული საგადასახადო სისტემიდან გადავალთ დიფერენცირებულ საგადასახადო სისტემაზე;
• სოციალურად დაუცველის სტატუსის მინიჭება-მოხსნა არ უნდა იყოს პოლიტიზებული ან/და დამოკიდებული შემფასებელი პერსონალის სუბიექტურობაზე. აუცილებელია ავტომატიზებული სისტემის სრულყოფა, ხოლო გამონაკლის შემთხვევებში შეცდომა უნდა აღმოიფხვრას საჯარო და გამჭვირვალე მექანიზმებით. სამსახურის შოვნის შემთხვევაში სოციალური დახმარება უნდა გაგრძელდეს 12 თვის განმავლობაში;
• ყველა კანონიერი ხერხის გამოყენებით საქართველოს უნდა დაუბრუნდეს მილიარდობით თანხა, რომელიც სხვადასხვა ხელისუფლების დროს გაიზიდა ქვეყნიდან. იგი სოციალური პრობლემების მოგვარებასა და ეკონომიკის განვითარებას უნდა მოხმარდეს;
• უნდა შეიცვალოს კანონი „საარსებო მინიმუმის გაანგარიშების წესის შესახებ“ და ხელისუფლებამ თანხის საბოლოო ოდენობის დათვლისას ორიენტირად უნდა შეარჩიოს სოციალური ნორმატივი და არა ფაქტობრივი მონაცემები. კერძოდ, სასურსათო კალათის კალორიულობა 2200-იდან 2500 კილოკალორიამდე უნდა გაიზარდოს. სასურსათო და არასასურსათო ხარჯების შეფარდება არანაკლებ 50/50 უნდა განისაზღვროს. ამ ახალი, საერთაშორისო სტანდარტების შესაბამისად გამოანგარიშებული საარსებო მინიმუმი საქართველოში დაახლოებით 400 ლარს შეადგენს;
• ხელფასებისა და პენსიების ინდექსაცია უნდა მოხდეს ინფლაციის გათვალისწინებით;
• მინიმალური პენსია უნდა გაუტოლდეს რეალურ საარსებო მინიმუმს და განისაზღვროს შრომითი სტაჟისა და დამსახურების მიხედვით. საარსებო მინიმუმს ზემოთ დაირიცხება დანამატი – ნამსახურობის ყოველ წელიწადზე;
• დედებს შვილის აღზრდის პერიოდი ჩაეთვლებათ შრომით სტაჟში; დაწესდება „დედის ხელფასი“;
• ომის ვეტერანებისა და ომში დაღუპულთა ოჯახებისთვის უნდა შეიქმნას ღირსეული სოციალური გარანტიები;
• უნდა განისაზღვროს მრავალშვილიანი ოჯახებისა და მარტოხელა მშობლის სტატუსი და მათთვის დაწესდეს შემწეობა;
• აუცილებელია საცხოვრებელდაკარგულთა აღწერა და მათთვის სოციალური დაცვის საგანგებო პროგრამის შემუშავება;
• უმუშევართათვის უნდა დაწესდეს ექვსთვიანი შემწეობა;
• ქვეყანაში უმრავლესობა არა სოციალურად დაუცველთა ფენა, არამედ საშუალო ფენა უნდა გახდეს.